.....เมื่อตอนที่ฉันไม่มีใครเคียงข้างกัน ในฐานะ "คนรัก"
รู้สึกได้ถึงความเหงา โดดเดี่ยวอย่างบอกไม่ถูก
แต่ถ้าใครเคยเดียวดายเพราะไร้คนรัก จะเข้าใจ คำว่า "เหงา" ได้ดี
แม้ท่ามกลางผู้คนพลุกพล่าน วุ่นวาย แต่ในใจเหมือนอยู่คนเดียว ไม่รู้จักใครเลย...
แล้วลึกก็เฝ้าถามตัวเองว่า "คนของเรา" เขาอยู่ที่ไหนกัน จะมีวันมาเจอกันรึเปล่า
.....แล้วเมื่อเวลาได้พาคนคนนึง มาเจอกับเรา รู้จัก ผูกพัน จนใช้คำว่า "เรา"
สิ่งที่ผูกกันไว้คือ "รัก"
สุขเหมือนจะล่องลอยได้
ยิ้มแย้มทั้งวัน อย่างคนบ้า
อารมณ์ดี โลกเป็นสีชมพู
ทุกสิ่งรอบกายสวยงามอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
อยากให้เป็นอย่างนั้น เนิ่นนาน
ตลอดไป ชั่วชีวิตของเรา...นี่แหละรักที่เฝ้ารอคอย
แต่...มันจะเป็นแบบนั้นเสมอไปรึเปล่า
ไม่ทุกข์ไม่ร้อน ไม่อ่อนล้า ยิ้มเสมอเมื่อพบหน้า
อยู่ข้างกันเสมอไม่ห่างหาย รับฟังทุกเรื่องราว
ฝ่าฝันร่วมกันแม้เจอปัญหาใดๆ มั่นคง มั่นใจ ในรักหนึ่งเดียว..
ตอนที่รู้ว่ารักเดินทางมาถึงเรา แน่นอนว่า ฉันดีใจมาก
อย่างที่คนรอคอยอะไรมายาวนานแล้ว ประสบความสำเร็จซะที
แต่แล้วกลับมีบางอย่างที่ทำให้คิดว่า มันใช่จริงๆ แล้วเหรอ
เลือกแล้ว จะเสียใจทีหลังรึเปล่า .........
คนคนนี้จะรักได้อย่างที่เรารักเขามั้ย
ณ ขณะรัก มันไม่ง่ายอย่างที่คิดไว้ ไม่ได้สวยงามเสียทุกอย่าง
บางครั้งถ้าต้องตัดสินใจอะไรสักอย่างระหว่างหัวใจ กับความถูกต้อง
มันก็ลำบาก จนอาจต้องตัดใจด้วยการ ไม่เลือกเลยทั้งสองทางก็เป็นได้
ถ้าใครโชคดีที่ได้เจอรักแบบนั้น ก็ว่ากันว่าถูกล็อตเตอรี่รางวัลใหญ่!!
แต่ถ้าใครไม่เคยเฉียดแม้แต่เลขท้ายล่ะ ทำไง??
เจ็บปวดทุกข์ทน กับรักที่ไม่เป็นดังหวัง
ร้าวราน กล้ำกลืน กับรักที่ไม่ดีแต่ก็ต้องทน
ขมขื่น อดสู กับรักที่ไม่ได้เป็นที่หนึ่ง ซุกซ่อนเรื่อยไป
ยิ้มทั้งน้ำตา ปวดปร่า เมื่อเห็นเค้ามีใคร กับรักที่เป็นได้แค่.....
คนแอบมอง หรือคนไกลๆ
รักให้ตาย ยังไง ก็ร่วมทาง ร่วมชีวิตกันไม่ได้
เพราะเราไม่คู่ควร หรือเราเจอกันเมื่อสายไป.......
....อีกหลายเรื่องราวของความรัก..
ที่ใครไม่เจอ ก็อาจไม่เข้าใจ
ว่าทำไปเพื่ออะไร เพื่อใคร
...น้ำตากี่หยดที่ไหลริน
....รายกรีดบนข้อมือที่จารึกรอยปวดร้าวให้ฝังจำ
...สมุดบันทึกที่เคยเปียกชื้นเพราะหยดน้ำตา
...ข้าวของที่เคยสุดหวงสุดรัก ถูกโยนลงกล่องเก็บเข้ากรุเก่าๆ
เพื่อให้ลืม.....หรือเผาทำลาย ไม่ให้เหลือร่องรอย
ทุกสิ่งอย่าง สืบเนื่องจากรักคำเดียว
แต่แล้วทำไม ผู้คนถึงไม่หยุดไคว่ขว้าหารัก
ไม่แม้แต่จะหยุดนึกฝัน ถึงใครก็ไม่รู้ ที่อาจจะไม่ได้เจอกันตลอดชีวิต
แม้ร้าวรานสุดหัวใจ แต่คำว่ารักไม่เคยสลายไปจากใจ ....
"ขอให้ทุกดวงใจได้เจอกับรักดีๆ"
จารึก 29 พฤษภาคม 552
k a n e k o @ n o t t o
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น