หากรักคือการไว้ใจ การให้อภัย การจริงใจต่อกัน ซื่อสัตย์ ซื่อตรงต่อกัน เป็นได้อย่างนั้นทุกคู่ ทุกหัวใจก็คงดี...........แต่หาก คำว่า "รัก" ของคนที่เรารัก มันคือคำพูดเพื่อ "สร้าง" ความเชื่อใจ ไม่ได้เป็นความจริงในใจล่ะ?? คนที่เป็นคู่รักจะทนได้มั้ยที่รู้ความจริงข้อนี้
หากการเอาอกเอาใจ ทำดีต่อกัน มันคือการการทำเพื่อ "สร้่าง" ความไว้ใจว่ายังรักกันเหมือนเดิมล่ะ?? คนที่เคยรักกันดีแล้วเจอความจริงอีกข้อที่ว่าการกระทำแบบนี้ "คนอื่น" ก็ได้รับเช่นกัน ไ่ม่ต่างจากเราเลย จะรู้สึกยังไง
บางคนคงบอกได้เต็มปากว่า "ไม่ขอทน" และทำได้ตามนั้นจริง
บางคนอาจทำได้แค่....อดทนรักกับคนที่หักหลังกันเรื่อยไป เหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ทุกอย่างยังเหมือนเดิม ยอมเป็นคน "แกล้งโง่" หนึ่งคน
บางคนอาจประกาศก้องว่า "ไม่มีทางให้อภัย ความผิดกระทบใจอย่างนี้ได้"
แต่พออีกฝ่าย ยอมอ่อน วิงวอนให้เห็นใจ........ก็กลับไปสู่วังวนเดิมๆ ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
หากไม่รู้ความจริง คงดีำกว่า จริงหรือ??
หากจบกันด้วยการเลิกรา ก็ดี ไม่ต้องทรมานต่อไป แล้วไม่มีใครปวดร้าวงั้นหรือ??
แล้วอะไรคือ สิ่งที่คู่รักควรกระทำต่อกัน -ภาพลวงตา- หรือว่า -ความจริงใจ-
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น